Minęło pół roku!

Pierwsze 6 miesięcy będzie najtrudniejsze – mówili nam… Dziś właśnie mija pół roku, od kiedy postawiliśmy nasze blade stopy na czarnej ziemi, z biletem tylko w jedną stronę. I co? I nic Chwilo trwaj!!!

Dziecko szczęśliwe, beztrosko bryka to na plaży, to w oceanie, ma kolegów, pisze, liczy i nawija po angielsku. My z Pawłem też spełnieni. Nowy zawód, na obcej ziemi, a mimo to wszyscy Goście zadowoleni. Niektórzy nawet zachwyceni! Osobiste podejście do każdego ma sens i procentuje. Nie prosimy o oceny, a mimo to co rusz czytamy o sobie na Facebooku Raz po raz pochwalimy sie tym, ok? Ja dodatkowo się cieszę, że wreszcie spotykam się twarzą w twarz z moimi Szanownymi Widzami Nie sądziłam, że jest Was aż tak wielu! Dzięki za zaufanie!!! Wtedy i teraz

Afryka to zupełnie Inny Świat. By ją zrozumieć, trzeba porzucić wszystko to, co do tej pory wiedziało się o otoczeniu i ludziach. WSZYSTKO Nie jest to łatwe i trzeba się tego nauczyć, także na błędach. Po pierwszych 6 miesiącach wiemy – co tutaj najcenniejsze – że mamy wsparcie. I to nie tylko wśród białych. Niesamowita jest duma i satysfakcja w oczach lokalnych ludzi, którzy czasem nam pomagają. Bo zależy im na nas, bo ich szacunek zdobyliśmy. Drobnymi gestami, ale też tym jak żyjemy, jak pracujemy i jak wywiązujemy się z obowiązków pracodawcy, sąsiada, człowieka. Oni mogą liczyć na nas, my możemy liczyć na nich. Afryka to wspólnota, o jakiej Europa (a Polska – według mnie – tym bardziej) może tylko pomarzyć.

PS Nie sądziłam, ze wyjdzie tak poważnie i wzniośle. Motyl na nosie dla przeciwwagi